จิกทะเล ไม้ประดับที่จะหาดูได้ยากขึ้นเรื่อยๆ

จิกทะเล พันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลแก่จังหวัดสมุทรสงคราม เป็นไม้ประจำจังหวัด

จิกทะเล มีชื่อเรียกอื่นๆ อีก เช่น ภาคใต้เรียก จิกเล ชาวมาเลย์และพี่น้องที่นราธิวาสเรียก อามุง

จิกทะเล เป็นไม่้ยืนต้น ขนาดกลาง สูงไม่เกิน 20 เมตร เป็นไม้ผลัดใบ แผ่กิ้งก้านสาขาไปทั่วตัน กิ่งมีขนาดใหญ่ ใบหนาทึบ ลักษณะใบเป็นรูปไข่กลับ สีเขียวเข้ม เป็นมัน เรียงเวียวสลับเป็นกระจุก ปลายใบมนหรือแหลม โคนใบสอบ เปลือกต้นมีสีน้ำตาลหรือเทา ดอกสีขาว เกษรสีม่วงแซม บานเวลากลางตืน ดอกจะโรยเวลากลางวัน มีผลเป็นผลเดี่ยวขนาด 10-11 เซ็นติเมตร ขอบกลางแจ้ง เป็นไม้โตเร็ว ขอบน้ำแต่ไม่ชอบน้ำแช่ขัง จึงมักขึ้นตามริมชายหาด ดินเลน ตามเกาะแก่งต่างๆ ที่ยังไม่ถูกทำลายชายหาด ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด

ประโยชน์ของจิกทะเลมีมากมาย

เปลือกใช้ต้มเป็นยาทาภายนอก แก้ปวดข้อ 

ผลของจิกทะเลใช้ชงน้ำดื่มแก้ไอ แก้หืด และแก้ท้องเสีย

เมล็ดของจิกทะเลยังสามารถเอามาทุบบีบให้น้ำมันออกมาใช้เป็นเชื้อเพลิงให้แสงสว่าง

สำหรับรากใช้ฝนผสมกับน้ำมะนาว ใช้ปิดแผลงูกัด แก้พิษ

เปลือกของเมล็ดทุบให้ัแตกตีกับน้ำใส่บ่อปลา ใช้เบื่อปลา

จะเห็นได้ว่า จิกทะเลมีประโยชน์มากมายต่อการดำเนินชีวิตของคนตามแถบชายทะเล ไม่ว่าจะเป็นไม้ใหญ่กันคลื่นลม ป้องกันป่าชายเลนจากภัยธรรมชาติ แต่สถานะภาพปัจจุบันกลับเป็นพันธุ์ไม้หายาก เนื่องจากพื้นที่ชายหาดถูกพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างรวดเร็ว

ปัจจุบันจึงมีผู้นิยมขยายพันธ์จิกทะเลให้เป็นพันธุ์ไม้ที่ยังคงอยู่ แล้วยังนิยมนำจิกทะเลมาเป็นไม้ประดับจัดตกแต่งสวนสวยอีกด้วย